Een verbod om vrijuit over je geloof te spreken, weerstand zodra je met anderen in gesprek gaat en duistere praktijken die het leven van veel mensen beheerst. Dat is de dagelijkse realiteit van christenen in Azië. Christine de Visser is lange tijd werkzaam geweest in Azië en heeft dit van dichtbij meegemaakt. "Dan merk je dat je echt in de frontlinie staat van het zendingsgebied. De aanwezigheid van de duivel is duidelijk voelbaar."
U heeft een periode in Azië gewerkt. Kunt u daar iets over vertellen?
"Ik heb zeven jaar in Azië gewerkt. Ik was werkzaam als docente Engels. Je hebt namelijk een beroep nodig om een visum te krijgen. Het was een bijzondere periode, waarin ik studenten voor het eerst iets mocht vertellen over wie de Heere Jezus is. In tegenstelling tot Nederland zijn veel mensen in Azië nog niet bekend met de Bijbel. Op de school waar ik werkte, was het verboden om te evangeliseren. Elk semester werd nadrukkelijk gezegd dat ik aangenomen was om Engels te geven en niet om mijn geloof te delen. Toch probeerde ik aanknopingspunten te vinden om hier iets over te vertellen. Elk jaar werd een aantal algemene lessen gegeven over feestdagen in de westerse cultuur. Ook Kerst en Pasen werden behandeld. Om uit te leggen wat het kerstfeest inhield, begon ik bij de schepping. Ik legde uit dat er door de zondeval een kloof tussen God en de mens was ontstaan. Om deze kloof te overbruggen moest het kerstfeest worden. Ondanks dat ik het een waardevolle opdracht vond om de studenten te vertellen over de Bijbel, bracht het ook spanning met zich mee. De klassenvertegenwoordiger moest namelijk rapporteren wat er in de les besproken was. Ik vroeg aan het thuisfront of ze wilden bidden voor bescherming en dat de boodschap gezegend mocht worden. Een krachtig gebed des rechtvaardigen vermag veel (Jak. 5:16b). Al die keren dat ik iets over Gods Woord mocht delen, heb ik niets vanuit de directie gehoord. Hierin heb ik duidelijk Gods leiding gezien.
De Aziatische cultuur verschilt van de Nederlandse cultuur. Welke verschillen vielen u het meest op?
"Het is duidelijk te merken dat het christendom met de Nederlandse cultuur verweven is. Vooral in de waarden en normen die er nog zijn. Als bijvoorbeeld iemand iets overkomt op straat, schieten mensen al snel te hulp. In Azië zal dit niet gebeuren, omdat mensen zelfs aangeklaagd kunnen worden als zij hulp verlenen. Er zijn geen christelijke waarden en normen. Zo ontbreekt de naastenliefde voor mensen die je niet kent. Je helpt alleen mensen met wie je in een bepaalde relatie staat. Dit onderscheidt niet-christenen van christenen. Maar indien wij in het licht wandelen, gelijk Hij in het licht is, zo hebben wij gemeenschap met elkander, en het bloed van Jezus Christus, Zijn Zoon, reinigt ons van alle zonde (1 Joh. 1:7). Het mooie is, dat het voor mensen aantrekkelijk is om te zien dat christenen een gemeenschap vormen. Dit is iets wat zij vaak missen.
Een ander verschil is de communicatie. Nederland heeft een open en directe cultuur. De Aziatische cultuur is juist indirect. Mensen zeggen vaak niet rechtstreeks wat ze echt bedoelen. Directheid wordt daar als onbeleefd of zelfs brutaal ervaren."
Meer lezen over het werk van Christine ? Kijk dan op bladzijde 8-11 van Daniël #18.
Lees meer over het magazine.
