Je leeft maar één keer

Je leeft maar één keer

Je leeft maar één keer. Je krijgt dus maar één kans om God te zoeken en God te eren. En dat leven kan ook maar zo voorbij zijn. Ik denk aan die jongen die ik ontmoette tijdens mijn werk. 18 jaar was hij. Van een echte ontmoeting was overigens geen sprake. Hij was namelijk niet aanspreekbaar, hij was zwaargewond en lag bekneld in zijn auto. Hij had even de auto geleend van zijn vader. Hij moest nog snel ergens wat halen. ‘Tot zo’! Nog geen kilometer verderop raakte hij met de auto van de weg en overleed nog dezelfde dag.

Heb je de term YOLO weleens gehoord? You Only Live Once. Je leeft maar één keer. Het is een hippe variant op Carpe Diem: pluk de dag.

YOLO. Echt Bijbels klinkt het niet. Maar ergens ook wel. Want de Heere geeft ook de opdracht om de dag te plukken, om het maximale uit dit leven te halen: leven tot eer van God. Dat beste leven verdienen jij en ik niet. Toch wil de Heere het ons geven, alleen uit genade.

Even een persoonlijke vraag: Hoe leef jij eigenlijk? Alsof je maar één keer leeft? Of denk je dat dat wel meevalt? Denk je dat de dood nog ver weg is omdat je nog jong bent? Dat het net als bij vaccinaties netjes op geboortejaar gaat? Misschien is jouw dood wel vlakbij. De dood wenkt immers ieder uur (Psalm 89). Ben je daar al klaar voor? Denk er voor jezelf eens over na.

Je leeft maar één keer. Het is zeker waar, maar ook zo aards. Want na dit leven zal God ons rechtvaardig oordelen en daarna volgt de eeuwigheid. Zonder een echt geloof in de Heere Jezus zal dat een eeuwige dood zijn waarin je jezelf zult verwijten dat je die ene kans hebt verkwanseld. Maar mét een echt geloof begint na dit leven het eeuwige leven voor al Gods kinderen. Daar leven zij één keer, maar dat is een eeuwig leven en zingen tot Gods eer! God staat nu nog klaar om jou genadig te zijn en om jouw zonden te vergeven. Buig je knieën, belijd je zonden en vraag eerbiedig om vergeving. Zoek de Heere en leef (Amos 5)!

Nog even terug naar dat ongeval van die 18-jarige jongen. Ik was toen zelf ook 18. Als jonge politieagent in opleiding kwam ik met mijn collega als eerste bij het ongeval aan. Het maakte indruk op mij. Het leven van een leeftijdsgenoot, in één keer afgesneden. Waar is zijn ziel nu? Wat als ik nu moet sterven? Deze jongen kreeg geen tweede kans. Jij en ik krijgen die ook niet. We leven namelijk maar één keer.

Erik

Thema

Dit artikel valt onder een van onze basis thema's: