Donkere dagen voor Kerst. Meer dan ooit lijken ze waar te zijn. Het coronavirus trekt opnieuw een donkere deken over de samenleving. Een Kerst achter gesloten deuren, terwijl je dit toch juist samen wil vieren?
Onwillekeurig gaan mijn gedachten naar het bekende Kerstevangelie in Lukas. Lukas begint dat verhaal heel groot. Het gaat over keizer Augustus, de machtigste man van dat moment en het gaat over de ‘hele wereld’. Heel die wereld was in rep en roer, vanwege de volkstelling die de keizer hield in het Romeinse Rijk.
Ik kan me zo voorstellen dat die volkstelling toen hét gespreksonderwerp van de dag was. Dat was belangrijk. Daar draaide het om. Net als nu iedereen over corona en de lockdown praat. Begrijpelijk natuurlijk, maar het kan zomaar zijn dat we iets over het hoofd zien. Iets heel belangrijks. Net als toen…
Want het verhaal van Lukas wordt steeds kleiner. We komen terecht in de levens van twee jonge mensen uit Galilea, Jozef en Maria, en worden meegenomen naar een verlaten, vergeten groepje herders in de donkere nacht.