(…) en zie, een afgebroken olijfblad was in haar bek.
Genesis 8: 11m
Eindelijk stopt het regenen.
Na dagen donderend geraas en regengekletter…
is er nu… eindeloze stilte.
Een ark, alleen, drijvend op een immense watermassa.
‘Pa, hoe lang gaat dit duren?’ vroeg Sem misschien.
‘Komen we hier ooit wel weer uit?’ klaagde Jafeth wellicht
Er zijn geen antwoorden.
Alleen stilte… ruim tweehonderd uitzichtloze dagen.
Advent en kerst liggen achter je.
Keek jij verlangen uit naar Zijn komst?
Het is zo donker en stil in je hart.
Alles lijkt dood te lopen…
Wat hoopte je op verruiming in je ziel.
Ruimte om te leven…
Noachs geloof en geduld werden beproefd.
Een vernederende les.
God maakte Noach zó klein,
zodat hij de les van het olijfblaadje kon begrijpen…
Ken jij deze vernederende les?
Laat je blik eens vallen op een olijfblaadje…
Een grijsgroen, eenvoudig, onbeduidend blaadje.
Zo’n afgebroken olijfblaadje ontving Noach.
Als een teken van God: ‘Ik ben je niet vergeten!’
Een klein blaadje waarin God Zichzelf groot maakt.
Een vertroostende les.
Heb jij, de afgelopen weken, zo’n klein olijfblaadje uit de hemel ontvangen?
Dan is niet alles opgelost tussen de Heere en je ziel.
Maar toch… wat groot!
Je kreeg een olijfblaadje.
Een teken dat de Heere van je af weet.
Zou de Getrouwe dan op Zijn tijd niet zorgen voor een volkomen verlossing?
Aleid Nijhof
Serie: meer leren door het boek van de natuur, zoals je dit kunt lezen in artikel 2 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis. Waarom deze serie? Hopelijk zijn deze korte meditaties een tegenhangertje in een onrustige wereld. Waarin hoofden gericht zijn op schermen, wil ik jongeren prikkelen om rond te kijken. Mijn wens is dat ze zo al fietsend of lopend, aan hun Schepper zullen denken. God heeft ons immers niet voor niets het boek van Zijn schepping geschonken.
